Ziek en eigenwijs maar inspanning wordt beloond!

Zoo zeg, dat is echt niet fijn om over te geven! Na dat groene goedje ging het dus mis. Maar achteraf borrelde er al wat langer wat in m'n maag, beetje sluimerend, kon het niet plaatsen. Na voor Pampus te hebben gelegen, waren twee locals zo lief om mij naar een ander verblijf te brengen. Ik verblijf namelijk tussen de Balinese mensen al is ons huis wel alleen voor de vrijwilligers...

Nou ik werd achterop een scooter gezet van zowaar een stoere man met tattoo's en die bracht me naar een privebungalow. Prachtige deuren van Balinees houtsnijwerk een zwembad, maar grappig genoeg de badkamer wat minder dan bij de Green Lion waar ik verblijf. Na wat uurtjes op bed te hebben gelegen, kon nog niet slapen, besloot ik te vertrekken. Het bed was namelijk te hard! Oké, niet erg aardig van me, maar ja m'n lijf deed er zeer van. Ik strompelde over de straat op zoek naar de receptie. Uiteindelijk heeft een man mij gevonden en belde de eigenaar, wederom een stoere vent die mij op z'n scooter naar een hotel bracht. Ik gaf hem natuurlijk een enorme fooi voor t tijdelijk gebruik van zijn kamer en natuurlijk m'n excuses. Wordt vervolgd...